Γιατί κ. Γλέζο;

http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_09/03/2010_1291196

Διαβάζω στο άρθρο του Aντωνη Kαρκαγιαννη, "Στον Μ. Γλέζο", στην σημερινή Καθημερινή:

...Αλλο με απασχόλησε όταν σε είδα στη «μάχη», έξω από το Κοινοβούλιο. Πρώτα για σένα. Εχεις προ πολλού υπερβεί τα 85! Αμέσως σκέφθηκα, τι θέλει μέσα σ’ αυτή την κόλαση όπου μόνο εικοσάρηδες μπορούν να αντέξουν. Ηταν σαν απόπειρα αυτοκτονίας. Πρώτα σκέφθηκα εσένα. Την υγεία σου και τη ζωή σου.
[...]Ενας από τους τότε κοινούς μας φίλους είχε μια περισσότερο πρακτική και πολιτική σκέψη. Σκέφθηκε άραγε ο Μανώλης τι θα συνέβαινε στη χώρα αν σ’ αυτή την εμπλοκή του, μπροστά στο Κοινοβούλιο συνέβαινε κάτι σοβαρότερο. Γιατί και αδαείς εικοσάρηδες αστυνομικοί υπάρχουν, και μη γνωρίζοντες, και αδιάφοροι, αλλά ενδεχομένως και «βαλτοί». Τα σκέφθηκε ο Μανώλης, στην ηλικία που βρίσκεται όλα αυτά;
Σκέφθηκε πώς θα διαμορφωνόταν η πολιτική ζωή και οι διεκδικήσεις του «λαϊκού κινήματος» αν συνέβαινε κάτι πιο σοβαρό;

Δεν τα σκέφτηκες αυτά Μανώλη Γλέζο...Δεν έχεις "πρακτική και πολιτική σκέψη". Δεν έκατσες στο σπίτι με το χαμομήλι σου... Δεν είπες "θα περάσει". Έκανες το χρέος σου, ξανά. Δεν σκέφτηκες, "πού να πάω, οι μπάτσοι θα με δολοφονήσουν". Δεν κοίταξες το καλό της πατρίδας, γιατί αν σκοτωνόσουν, ποιός ξέρει τί θα γινόταν, μέχρι κι επανάσταση! Για τέτοια είμαστε τώρα!